8 dzień przed kalendami styczniowymi,
7 dzień kalendarza księżycowego.
Po upływie wielu wieków od stworzenia świata, kiedy na początku Bóg stworzył niebo i ziemię i uformował człowieka na swoje podobieństwo,
a także po wielu wiekach, od kiedy po potopie Najwyższy położył tęczę między chmurami jako znak przymierza i pokoju;
dwadzieścia jeden wieków po wyruszeniu Abrahama, naszego ojca w wierze, z Ur Chaldejskiego;
trzynaście wieków po wyjściu Izraela z Egiptu pod przewodem Mojżesza;
około tysiąc lat po namaszczeniu Dawida na króla Izraela;
w sześćdziesiątym piątym tygodniu, według proroctwa Daniela;
w czasie sto dziewięćdziesiątej czwartej Olimpiady;
w roku 752 od założenia Rzymu;
w czterdziestym drugim roku panowania Cezara Oktawiana Augusta;
kiedy na całym świecie zapanował pokój.
Jezus Chrystus, odwieczny Bóg i Syn odwiecznego Ojca,
chcąc uświęcić świat swoim miłościwym przyjściem,
poczęty z Ducha Świętego,
po upływie dziewięciu miesięcy od poczęcia,
rodzi się w Betlejem Judzkim z Maryi Dziewicy,
stawszy się człowiekiem.
Narodzenie naszego Pana Jezusa Chrystusa według ciała.
Święto Bożego Narodzenia – to święto nie tylko liturgiczne, ale i rodzinne, zwane w mowie naszych ojców „Godami”.
Nie ma nic bardziej boskiego i ludzkiego zarazem, nic bardziej wzniosłego a prostego, nic bardziej wdzięcznego a pobożnego, jak ta urocza tajemnica życia Zbawiciela naszego.
Toteż ludzkie dusze lgną do niej z miłością, a serca tają przed nią jak śnieg na słońcu.